Op het oog kerngezond
Maarten is kerngezond. Hij mag graag fietsen en hardlopen en hij heeft een afgetraind lichaam. Kortom, ook op het gebied van zijn gezondheid lijkt alles prima in orde. Lijkt. Want wanneer Maarten bij de kassa van de bouwmarkt wil afrekenen, komt hij opeens niet meer uit zijn woorden. Zijn gezicht lijkt te vertrekken. De eigenaar van de bouwmarkt herkent de symptomen: herseninfarct. Een half uur later ligt Maarten op de IC.
Blijvend letsel
De familie van Maarten schrikt zich wild. Zeker omdat Maarten de eerste dagen niet kan praten en zowel zijn armen als benen niet meer kan bewegen. Wat volgt is een maandenlang traject van revalidatie. Er zijn verbeteringen. De spraak komt terug, de rechterarm en het rechterbeen gaan weer functioneren. Maar de linkerkant niet. Ook geestelijk zijn er veranderingen. Geluid, spanningen, veranderingen: Maarten kan er niet meer tegen. De artsen hebben slecht nieuws. Beter dan dit wordt het niet meer.
Financieel somber perspectief
Het eerste jaar dat hij is uitgevallen verandert er voor Maarten en zijn gezin financieel niet veel. De werkgever betaalt in het eerste jaar 100 % van het salaris. Maar in de arbeidsovereenkomst is opgenomen dat in het tweede jaar de werkgever nog maar 70 % van het overeengekomen salaris betaalt. Waar Maarten en zijn gezin in het eerste jaar netto nog € 4.326 per maand ontvingen, daalt het inkomen in het tweede jaar naar
€ 3.300.
Lagere inkomsten en hogere kosten
De hypotheek was al “net aan”. De daling van het inkomen kan alleen worden opgevangen door het beperkt aanwezige spaargeld aan te spreken dat na de aankoop van de woning nog aanwezig was. De inkomsten dalen terwijl de kosten van het gezin stijgen. Waar Maarten had gedacht een aantal jaren fijn te kunnen klussen, kan hij nu vrijwel niets meer zelf. Naast de noodzakelijke aanpassingen, zijn er tal van aanpassingen die niet “moeten”, maar waarvan het wel fijn zou zijn als ze gebeuren om prettig in de woning te blijven wonen.
Alles wat aangepast “moet” worden kan Maarten niet meer zelf. Dit betekent dat een beroep moet worden gedaan op professionals. Met deze kosten had Maarten nooit rekening gehouden. Minder inkomsten en extra kosten dan kan nooit lang goed gaan.
Maarten heeft al een enorme mentale schok doordat zijn leven van het ene op het andere moment totaal veranderde en allerlei verwachtingen moeten worden bijgesteld. De acceptatie van zijn lichamelijke en geestelijke beperkingen vraagt al heel veel van Maarten en zijn gezin. Steeds meer zorgen over de financiën verbetert deze situatie niet.
Na twee jaar
Ook het tweede jaar gaat voorbij. Er is geen enkele kans op herstel. De arbeidsovereenkomst eindigt en Maarten komt in de WIA.
De WIA kent echter een maximum SV-loon van € 71.628,- (voor 2024). Het “oude” brutosalaris van Maarten zit daarboven. Het gevolg is dat hij zijn inkomen opnieuw ziet dalen. Waar hij voor zijn herseninfarct maandelijks € 4326,- ontving, is zijn inkomen na twee jaar nog maar € 3.026,-.
Woning verkopen?
Een langverhaal kort makend: de hypotheeklasten zijn voor Maarten en zijn gezin niet meer op te brengen. De woning moet verkocht worden. Niet iedereen heeft interesse in een “klushuis”. Daarnaast speelt de vraag waar moet Maarten na verkoop van de woning gaan wonen? Door zijn handicap is niet elke woning geschikt.
Zonder dat Maarten hier iets aan kan doen, is hij door zijn herseninfarct beland in een uitzichtloze situatie.
Dat kan ieder van ons elke dag overkomen.
Hadden deze financiële problemen voorkomen kunnen worden?
Ja. Wanneer de financieel adviseur van de onderneming waar Maarten in dienst was zijn werk goed had gedaan, dan had hij de werkgever gewezen op de mogelijkheid om een WIA-Excedentverzekering af te sluiten.
Kort gezegd, deze verzekering kan in het tweede jaar de 70 % doorbetaling salaris aanvullen tot 100 % maar, belangrijker nog, ook na deze twee jaar tot aan pensioendatum betaalt deze verzekering 100 % van het oude salaris van Maarten door.
Had de werkgever het advies van de adviseur opgevolgd dan had hier een collectieve WIA-Excedentverzekering voor gesloten kunnen worden. Voordeel hiervan is dat alle werknemers deze belangrijke, extra zekerheid krijgen zonder dat zij hiervoor medisch gekeurd hoeven te worden.
Vooral in het MKB bestaat er vaak een bijzondere relatie tussen werkgever en werknemers. Vanuit zorg voor hun werknemers willen werkgevers voorkomen dat hun werknemer door ziekte of ongeval ook nog eens financieel in de problemen komt.
Samenleving heeft verkeerd beeld over sociale zekerheid voor werknemers
Dat ondernemers zelf voor hun financiële zekerheid moeten zorgen is bij de meeste mensen bekend. Veel mensen denken dat door de werkgever en via de sociale zekerheid voor werknemers alles goed is geregeld. Uit het voorbeeld van Maarten blijkt dat dit beeld niet helemaal klopt.
Het is voor zowel de werkgever als de werknemers van belang dat in het advies van de financieel adviseur aantoonbaar aandacht wordt besteed aan de inkomenseffecten voor werknemers, indien dezen door ziekte of ongeval langdurig niet aan het arbeidsproces kunnen deelnemen met het daaraan verbonden risico dat zij geconfronteerd worden met een grote achteruitgang in inkomen.